ขจรจบ หมายถึง [ขะจอน-] น. ชื่อหญ้าชนิด Pennisetum pedicellatum Trin.และ P. polystachyon (L.) Schult. ในวงศ์ Gramineae แพร่พันธุ์รวดเร็วมากและปราบยาก หญ้าทั้ง ๒ ชนิดนี้ต้นอ่อนใช้เป็นอาหารสัตว์ ต้นแก่ใช้ทํากระดาษได้.
[ขะ-] ว. กระจอก, ง่อย, ขาเขยก. (ข. ขฺจก ว่า ขาเขยก, พิการ).
[ขะ-] ก. กําจัด เช่น ขจัดความสกปรก; กระจัด, แยกย้ายออกไป.(ข. ขฺจาต่ ว่า พลัด, แยก).
ก. กระจัดกระจาย.
[ขะ-] ก. กระจ่าง เช่น จวบแจ้งขจ่างจา มิกราจํารัสศรี.(สรรพสิทธิ์).
[ขะ-] ก. กระจาย, มักใช้เข้าคู่กับคำ ขจร เป็น ขจรขจาย.(ข. ขฺจาย).
[ขะ-] (ถิ่น-พายัพ, ปักษ์ใต้) น. ต้นกระเชา. (ดู กระเชา).
[ขะ-] ก. ประดับ, ตกแต่ง. (ป.).